اللعبة الجزء الثالث

( يرن الجرس تفتح كارن ويدخل فريد ومعه سمير )
كارن : فريد بيه اهلا وسهلا اتفضل
فريد : يا ترى جوزيف موجود؟
كارن : ايوه اتفضلوا .. ثانية واحدة
سمير : سعادتك متاكد ؟
فريد : ايوه متاكديا سمير .. كنت معزوم عنده امبارح ومجهز له ظرف فيه الف جنيه هدية منى .. وبدل مديله ظرف الفلوس ..اديته الظرف اللي خته من صوفيا
سمير : الظرف ده لو اتفتح تبقى مصيبة
فريد : والا مصيبة .. انا مش عارف ازاى ماختش بالى
سمير : عموما سعادتك هتطلب الظرف عادى على انه غلط .. يمكن يكون محدش فتحه
فريد : كفاية لحسن سامع صوت حد جاى
جوزيف : اهلا وسهلا يا فريد بيه
فريد : انا اسف انى جيت فى وقت زى ده
جوزيف : يا خبر دا بيت سعادتك فى اى وقت
فريد : فى الحقيقة امبارح وانا بطلع الظرف بتاعك طلعت ظرف تانى بتاع سمير .. فيه جواب تامينات وتوكيل علشان يخلص لنا طلبيات فى الجمارك .. وللاسف مكناش نقدر نستنى اكتر من كده لان كل ساعة تاخير فيها غرامة كبيرة علي المؤسسة .. وده يا سيدى الظرف بتاعك .. يا ترى الظرف التانى موجود ؟
جوزيف : فى الحقيقة انا ماخدتش بالى خالص يا فندم .. لاننا نمنا على طول بعد سعادتك ما نزلت ولسه صاحيين
سمير : طيب يا ريت تلحقنا بالظرف علشان مانتاخرش اكتر من كده
جوزيف : اه ثانية واحدة .. هو تقريبا كان هنا ( يبحث عنه في الصالة ) اعتقد انه كان هنا
فريد : شوف كده يمكن المدام حطيته فى حتة تانى
جوزيف : حاضر بعد اذنكم
فريد : اتفضل
سمير : كويس اننا جينا بدرى .. واضح انه ملحقش يفتح الظرف
فريد : ربنا يسترها .. سمير مش عايز حد يعرف من الجماعة باللى حصل .. انت عارف لوعرفوا هيعتبرونا كارت محروق والباقى انت عارفه
سمير : متقلقش يا باشا بس يارب نلاقى الظرف ونخلص من المصيبة دى
جوزيف : انا اسف يا فندم مش لاقى الظرف
فريد : نعم مش لاقيه ازاى
سمير : معلش اصل فريد بيه اعصابه تعبانة شوية من موضوع كده .. معلش يا استاذ جوزيف يا ريت تدور كويس على الظرف كل ثانية بتمر فيها خسارة على المؤسسة
جوزيف : صدقنى دورت فى كل حتة مش لاقيه
فريد : جوزيف دور تانى اقلب الدنيا عليه
جوزيف : حاضر حاضر
فريد : يا نهار اسود يعنى ايه مش لاقيه ؟
سمير : شوف يا باشا حاجة من اتنين ملهومش تالت .. اما الظرف موجود في البيت بس واقع تحت اى حاجة .. او جوزيف فتحه وقرا اللى فيه وعايز يستغل الموقف
فريد : يستغل الموقف ازاى ؟ يطلب فلوس يعنى ؟
سمير : مفيش غير كده
فريد : انا مستعد ادفع اى مبلغ
سمير : ما حنا لوعرضنا عليه فلوس وهو مفتحش الظرف.. يبقى احنا كده بنفضح نفسنا
فريد : والعمل انا خلاص اعصابى باظت
سمير : اهدا يا باشا .. لو الظرف فى البيت هيلاقيه .. لوجه وقال انه ملقيش الظرف .. يبقى فتح الظرف وعرف اللي فيه وساعتها يبقى كتب شهادة وفاته بنفسه
جوزيف : انا اسف يا فريد بيه مش عارف الظرف راح فين
فريد : جوزيف الظرف ده لازم يطلع باى تمن
جوزيف : نعم .. هو الظرف ده فيه ايه ؟
9
سمير : أ جوزيف خلينا نلعب على المكشوف .. الظرف هيروح فين ؟ فريد بيه نزل من عندك الساعة 12 بليل واحنا دلوقت الساعة 7.30 يعنى محدش لحق يجى عندك ونقول انه سرق الظرف
جوزيف : انا عايز اعرف الظرف ده فيه ايه ؟
فريد : انت عارف الظرف ده فيه ايه ؟ بس احب اقولك انك بتلعب بالنار .. النار اللي هتولع فى الدنيا كلها لو الظرف ده مجاش
سمير : يكفيك كام ؟ 100 الف .. 200 .. 300
فريد : نص مليون .. ايه رايك ؟
جوزيف : ياه قد كده الظرف ده مهم
سمير : واكتر من كده .. حضرتك تاخد الفلوس وتدينا الظرف ويا دار ما دخلك شر
جوزيف : ممكن اطلب طلب ؟
سمير : اتفضل
جوزيف : الظرف انا فعلا مش لاقيه بس ادونى فرصة ادور عليه
فريد : هدفع فيه ....
جوزيف : ( يقطعه ) انا مش بتاع فلوس .. الظرف بتاعك لو موجود فى بيتى هتاخد والموضوع انتهى .. حتى شركتك مش هدخلها تانى
سمير : بس احب اقولك حاجة صغير لو لعبت معانا هتخسر كتير ( تدخل مارينا )
مارينا : بابا كلم ماما
جوزيف : حاضر ثانية واحدة يا مارينا
سمير : بنتك دى .. تعالى يا حبيبتى .. اسمك ايه ؟
مارينا : مارينا جوزيف وهبة
سمير : روحتى المدرسة
مارينا : ايوه مدرسة الفرير دى لى سال .. فى KG 2
جوزيف : مارينا روحى شوفى ماما
فريد : جميلة قوى بنتك ربنا يخليهالك
جوزيف : فريد بيه الظرف بتاعك هيكون عند اخر النهار وكل شئ ينتهى
سمير : نتمنى كده يا استاذ جوزيف .. ومكفاتك محفوظة .
جوزيف : انا مش عايز حاجة ..
فريد : عموما احنا ميهمناش كل ده المهم الظرف .. سلام
جوزيف : سلام
كارن : ايه اللي انا سمعته ده .. وايه حكاية الظرف ده اللى عايزين يدفعوا فيه كل الفلوس دى
جوزيف : مش عارف .. المهم اننا نلاقى الظرف ده
كارن : ما حنا اقلبنا الدنيا عليه ملقناهوش
جوزيف : ازاى هيكون راح فين ؟ دا كان هنا بليل
كارن : زى ما يكون اختفى
جوزيف : محدش لحق يدخل عندنا
كارن : وحتى لو حد دخل مين اللي هياخده
جوزيف : كارن .. واضح ان الناس دى عندها استعداد تعمل اى حاجة علشان الظرف ده
كارن : جوزيف انا خايفة قوى .
جوزيف : متخافيش انشا الله هنلاقى الظرف ويخدوه ويغوره بعيد عننا
كارن : يارب يارب متسبناش يارب
جوزيف : ربنا مش هيسبنا .. بس اللي مجننى الظرف راح فين ؟
كارن : انا فاكرة ان امبارح بعد ما فريد بيه مشى الظرف كان على الترابيزة .. ولما النور قطع
جوزيف : استنى انت متاكدة ان لما فريد بيه مشى الظرف كان موجود على الترابيزة
كارن : ايوه انا متاكدة .. ولما النور قطع الجماعة كلهم مشيوا احنا دخلنا نمنا وصحينا لما جه فريد واللي معاه
جوزيف : طيب الصبح ماختيش بالك من الظرف كان موجود ولا لا
كارن : ماخدتش بالى انا لسه صاحية من النوم وفاكرة ان الدادة بتاعة مارينا جات علشان تاخدها
جوزيف : يبقى الظرف اتاخد امبارح
10
هشام : مساء الخير يا جوزيف
جوزيف : مساء النور يا هشام اتفضل
هشام : مجيتش اجتماع الاسرة امبارح ليه ؟
جوزيف : كنت مشغول شوية؟
هشام : مالك يا جوزيف فى ايه ؟
جوزيف : ابدا مفيش
هشام : احنا مع بعض فى خدمة واحدة .. وبنشارك بعض فى كل حاجة الفرح والضيق .. احكى لى يمكن اقدر اساعدك
جوزيف : انا واقع فى مشكلة كبيرة يا هشام
هشام : مشكلة ايه ؟
جوزيف : من كام يوم فريد بيه صاحب المؤسسة اللى بشتغل فيها كان معزم عندى وهو خارج حط ظرف فيه مبلغ هدية منه تانى يوم الساعة 7 الصبح لقيته بيخبط عليا هو وسمير مدير مكتبه .. لقيته بيعتذر لانه ادانى ظرف تانى غير بتاعى وطلب منى الظرف اللى عندى ..
هشام : طيب وايه المشكلة ؟
جوزيف : المشكلة انى دور على الظرف ملقتوش قلبت عليه البيت .. المشكلة الاكبر انى لما فريد بيه عرف كده لاقيته اتعصب واتنرفز .. دورت تانى ملقتوش .. ساعتها فضل هو سمير يعرضوا عليها فلوس علشان اديهم الظرف .. ولما قولتلهم انى فعلا مش لاقي الظرف .. هددونى
هشام : والظرف راح فين ؟
جوزيف : مش عارف ليلتها بعد ما فريد كان معانا رامى جوز اختى يوستينا وهانى صاحبى النور قطع خدو بعضهم ومشيوا وانا وكارن دخلنا نمنا على طول صحينا على خبط فريد وسمير الصبح
هشام : معرفتش منهم الظرف ده فيه ايه ؟
جوزيف : لا ... وكل يوم يكلمونى شوية يوعدونى بفلوس ومناصب فى المؤسسة وشوية بالتهديد
هشام : وانت ناوى تعمل ايه ؟
جوزيف : هعمل ايه انا سلمت الموضوع فى ايد ربنا وهو يدخل
هشام : ماقلناش حاجة انت ناوى تعمل ايه ؟
جوزيف : هسيب ربنا يحل الموضوع من عنده
هشام : لا يا جوزيف .. صحيح احنا لازم نسلم كل امورنا فى ايد ربنا بس لازم يكون لينا دور .
جوزيف : ازاى
هشام : فاكر معجزة اقامة لعازر
جوزيف : ايوه طبعا
هشام : المسيح لما قوم لعازر خلي الناس تعمل اللي يقدرو عليه وهو عليه الباقى
جوزيف : مش فاهم
هشام : قالهم ارفعوا الحجر .. لكن لعازر هلم خارجا دى محدش يقدر عليها غيره
جوزيف : انت عايز تقول ايه ؟
هشام : عايز اقول اننا نرمى هموما ومشاكلنا عند ربنا .. بس لازم نعمل اللي علينا وساعتها ربنا هيدخل ويعمل اللي احنا ما نقدرش عليه
جوزيف : فهمت قصدك .. بس انا مش عارف اعمل ايه ؟
هشام : دور وفكر شوف مين اللي ممكن ياخد الظرف .. وربنا هيساعدك لكن مترميش الموضوع وتقول ربنا هيدخل
جوزيف : عندك حق يا هشام
هشام : لازم نفرق بين التوكل والتواكل
جوزيف : اكيد انا كانت غايبة عنى النقطة دى
هشام : خد بالك من نفسك
جوزيف : ربنا موجود
هشام : هسيبك انا دلوقتى .. ولو احتاجت منى اى حاجة .. انا معاك فى اى وقت
جوزيف : متشكر يا هشام انا حاسس ان ربنا بعتك ليا علشان تقولى الرسالة دى
هشام : ربنا معاك .. اعمل اللى عليك وسيب الباقى على ربنا
جوزيف : صلى لي
هشام : صلوات القديسين
11