اللعبة الجزء الرابع

كارن : جوزيف الحقنى
جوزيف : مالك يا كارن فى ايه وايه الميه اللى عليكى دى
كارن : وانا راجعة من الشغل لاقيت واحد طلع لى من عربية رما عليها ميه والورقة دى
جوزيف : ( يقرا الورقة ) المرة اللى جاية هتكون مية نار .. بس علشان تعرف احنا ممكن نعمل ايه .. الظرف لازم يرجع .. والا .. اهدى يا كارن .. اهدى
كارن : اهدى انت مشفتش المنظر .. دانا لما رمى عليها الميه قلبى وقف.. جوزيف اتصرف يا جوزيف
جوزيف : طيب اهدى .. اهدى ( يرن الموبايل ) الو ايوه مين ؟
طلعت : ايوه يا استاذ جوزيف انا طلعت
جوزيف : اهلا يا استاذ طلعت اخبار حضرتك ايه ؟
طلعت : الحمد لله .. كنت عايز اخد رايك فى موضوع كده
جوزيف : تحت امرك
طلعت : ايه رايك فى هانى كرم .. انا عرفت انه صاحبك وقريب منك جدا
جوزيف : ايوه هو فعلا صاحبى .. خير فى حاجة ؟
طلعت : اصله عايز يشاركنى على قرية سياحية في الساحل الشمالى .. ومشروع زى ده عايز راس مال كبير .. انا سالت عنه قالولى انك انت اللى ممكن تفيدنى فى الموضوع ده
جوزيف : فى الحقيقة احنا اصحاب لكن وضعه المالى انا معرفوش كويس .. هو المشروع ده ممكن يتكلف كام؟
طلعت : تقريبنا فى حدود 8 مليون
جوزيف : 8 مليون .. دا مبلغ كبير قوى .. انا كان نفسي اساعدك بس انا فعلا مش عارف وضعه المالى يسمح ولا لا
طلعت : عموما انا متشكر واسف للازعاج
جوزيف : لا ابدا تحت امر فى اي وقت
كارن : ايه في ايه ؟
جوزيف : هانى عايز يشارك طلعت الجواهرجى على قرية فى الساحل الشمالى
كارن : وبعدين
جوزيف : هانى ( يرن الموبايل ) الو ايوه يا فريد بيه .. فلوس فلوس ايه ؟ .. انا مطلبتش فلوس ... مليون دولار .. صدقنى انا مطلبتش فلوس لان الظرف مش معايا انت مش عايز تصدقنى ليه ..
كارن : ماله فريد ؟
جوزيف : فى حد اتصل بيه وطلب منه مليون دولار قصاد الظرف
كارن : مليون دولار
جوزيف : مفيش غيره هو اللي اخد الظرف
كارن : هو مين ؟
جوزيف : هانى .. هانى الفترة الاخيرة سمعت انه استلف فلوس من ناس كتير .. وقبل زيارة فريد طلب منى فلوس قولت له يوم الاتنين نروح البنك انا وانت اسحب لك فلوس .. ودلوقتى عايز يشارك طلعت على قرية فى الساحل الشمالى
كارن : ايوه بس ايه اللى عرفه ان الظرف فيه حاجة مهمة تخص فريد
جوزيف : هانى لما سرق الظرف اخده علشان الفلوس اللى فيه .. واحد زى فريد بيه هديته لازم تكون حاجة كبيرة .. ولما فتح الظرف وعرف اللي فيه هدد فريد وطلب منه فلوس
كارن : بس خد الظرف ازاى ؟
جوزيف : اكيد لما النور قطع .. محدش كان شايف حاجة
كارن : يبقى تجيبه هنا وتواجهه
جوزيف : هو ده اللى كنت بفكر فيه ( يتصل بالموبايل ) . ايوه يا هانى .. عامل ايه ؟ .. كنت عايزك عدى عليا .. انت جاي لى فى السكة .. طيب وانا مستنيك .. معاك مين .. طيب اهلا وسهلا ( يقفل الخط ) جى على هنا ومعاه واحد صاحبه عايزينى في موضوع
كارن : هيكون عايزك فى ايه ؟
جوزيف : مش عارف عموما هشوفهم عايزين ايه وبعدها استلمه لوحده
كارن : طيب ولو قالك انه هو اللى خد الظرف ؟
جوزيف : الموضوع مش سهل كده .. الاول لازم اعرف الفلوس اللى هيشارك بيها طلعت هيجيبها منين ؟
كارن : يارب .. يارب استرها
جوزيف : يارب استرها
12
جوزيف : اهلا يا هانى اتفضل
هانى : اقدم لك الملازم تامر
جوزيف : اهلا وسهلا .. اتفضلوا .. فى ايه يا هانى
هانى : اتقل ... دا بقى جوزيف اللى كلمت حضرتك عنه
تامر : اهلا يا استاذ جوزيف ..
هانى : شوف بقى يا سيدى احنا عايزين منك خدمة
جوزيف : خير ؟
تامر : الاستاذ هانى بحكم شغله فى الملابس بيجيب بضاعة من بورسعيد .. وفى الجمارك اتفتش كتير لحد ما بقى محل ثقة .. وفى اوقات كتير بيعدى على طول
هانى : وكنت دايما باخد معايا سواق اسمه حمزة .. من يومين كده لقيت حمزة بيعرض عليا ان فى جماعة عندهم بضاعة عايزينى اعديها معايا
تامر : طبعا مخدرات .. وعرضوا على هانى نسبة 10% من البضاعة
هانى : يعنى المرة الواحدة ممكن اخد فيها ارنب
تامر : والاستاذ هانى جه وبلغ واحنا طلبنا منه انه يجاريهم .. وعدينالهم مرتين لحد دلوقت
هانى : وعلشان يثقوا اكتر تامر بيه طلب منى انى انشر بين الناس انى معايا فلوس .. رحت راسم نفسي على طول واتكلمت مع عم صابر جارى علشان اشترى المحل بتاعه وكلمت طلعت الجواهرجى علشان اشاركه على قرية سياحية ..وكلمت حشمت السمسار يشوف لى فيلا اشتريها
تامر : علشان لما يسالوا عليه يطمنوا اكتر .. وعن طريق هانى نقدر نقبض على الشبكة كلها
جوزيف : يعنى انت رفضت الفلوس دى يا هانى
هانى : ايوه طبعا .. مالك مستغرب ليه ؟
جوزيف : لا ابدا .. برافوا عليك يا هانى .. ايه بقى المطلوب منى ؟
تامر : بالمراقبة .. عرفنا ان واحد من اهم عناصر الشبكة واخد شقة فى البيت اللى قدامك .. الظاهر بتاعها انها مكتب للعمالة فى الخارج .. واحنا محتاجين نحط اجهزة مراقبة وتصنت قريب منه ..
هانى : انا طبعا قولت مفيش غير جو هو اللى ممكن اثق فيه لان المراقبة دى لو اتكشفت .. يبقى انا رحت بلاش
جوزيف : انا معنديش مانع البيت كله تحت امركم
هانى : مش قولت لك يا تامر بيه .. داحبيبى وانا عارفه
تامر : استاذ جوزيف .. احنا متشكرين جدا وعموما المراقبة مش هتقعد غير يومين.
هانى : وعشان الشكل العام يبقى طبيعى .. هيجى واحد ياجر الاوضة منك على انه شاب من بنى سويف وبيدرس هنا .. ولما المراقبة تخلص هيقول ان الاوضة معجبتوش ويمشى
تامر : استاذ جوزيف اظن حضرتك مش محتاج اوصيك على سرية الموضوع .. احنا لولا ثقة هانى فيك مكناش قولنا لحضرتك التفاصيل دى كلها
جوزيف : اطمن يا تامر بيه ..
تامر : اشكرك واتمنى نرد لك الخدمة دى
جوزيف : كنت عايز اقول لحضرتك على حاجة .. ( صوت فريد : لو البوليس عرف حاجة عن موضوع الظرف يبقى على وعلى اعدائي .)
تامر : خير اامر
جوزيف : كنت .. عايز اقول ..
تامر : مالك يا استاذ جوزيف فى ايه ؟
جوزيف : لا ابدا ... اه ال.. انتوا هتحتاجوا الاوضة امتى ؟
تامر : الاجهزة هتكون معنا كمان يومين انشاء الله
جوزيف : طيب انا هجيب حد ينضفها ..
هانى : متشكرين يا جو .. بس متنساش روحى دلوقت فى ايدك
جوزيف : متقلقش يا هانى وربنا معاكم ويوافقكم
هانى : انا واثق ان ربنا هيوفقنا ونقدر نتخلص من شر الناس دى
جوزيف : وانا مبسوط انى هساهم معاكم
تامر : طيب نستاذن احنا بقى
جوزيف : مع السلامة ( يخرجون .. )
13
جوزيف : سمعتى اللى حصل ؟
كارن : ايوه .. سمعت .. مش ممكن يكون هو اللى اخد الظرف لانه لو بيمد ايده كان قبل الفلوس اللى اتعرضت عليه
جوزيف : مظبوط .. كده يبقى مفيش غير ( يدق الباب .. يفتح جوزيف ويدخل فريد وسمير ) ادخلى انت يا كارن
فريد : ازيك يا جوزيف بيه .. بقى كل ده يطلع منك .. صحيح اللى تحسبه موسى يطلع فرعون .. لا فرعون ايه .. شيطان
سمير : مليون دولار يا مفترى طيب قول مليون مصري تبقى مبلوعة شوية
جوزيف : لا دولار ولا مصري .. انا مطلبتش حاجة
فريد : ما كفاية بقى من التمثلية البايخة دى ..
جوزيف : انتوا مش عايزين تصدقونى ليه
سمير : لاننا متاكدين ان الظرف معاك
جوزيف : الظرف مش معايا .. صدقونى
فريد : عموما احنا جايين علشان نتفاهم فى التسليم
جوزيف : يا فريد بيه صدقنى انا مطلبتش حاجة
سمير : ما احنا عارفين انك مطلبتش لان لو انت اللى اتصلت هنعرف صوتك
جوزيف : اعمل ايه علشان تصدقونى ؟
فريد : انا مش عارف انت ليه مصر على اللف والدوران
سمير : متخافش يا جوزيف .. لو الظرف رجع ومحدش عارف اللي فيه غيرك .. هتاخد الفلوس والموضوع ينتهى
جوزيف : وعايزنى اصدقك .. لو الظرف معايا مش ممكن تسبونى اعيش لحظة واحدة بعد ما تاخدوه .. لانى هكون كشفت سركم وبقيت خطر عليكم
فريد : مظبوط علشان كده نصيحة منى لما تاخد الفلوس اهرب بيها لانى لو مسكتك ..
سمير : عموما احنا بنجهز المبلغ .. بس هياخد وقت علشان نجيبهولك زى ما سعادتك .. اقصدى زى ما مرسالك طلب مليون دولار ورق صغير .. مش متسلسل
فريد : دانت طلعت ميه من تحت تبن
جوزيف : ممكن اعرف ايه اللي جوه الظرف
فريد : ( يضحكون ) عايز تعرف ايه اللى جوه الظرف .. عموما انا كمان هعمل نفسي عبيط واقولك .. الظرف فيه كشف باسماء عملائنا فى طابا الاسماء الحقيقة والحركية والمعلومات اللى جمعها كل واحد ..
جوزيف : عملائكم ..
سمير : ايوه .. انت فاكر ان المؤسسة دى طلعت وكبرت من حتت شركة صغيرة
فريد : كان لازم يكون في عوامل تانية مساعدة تختصر الوقت
سمير : والمجهود .. المؤسسة دى كان لازم تكبر باى تمن
فريد : كان لازم نوصل بسرعة .. ونودع الفقر اللى فضل شبحه ملازمنى من يوم ما تولدت
سمير : علشان كده كان قدامنا الهدف ومش مهم الوسيلة
جوزيف : قصدكم انكم ..
فريد : ايوه .. بس احب احزرك ان الظرف ده لو حد عرف عنه حاجة كلنا هنموت
سمير : جوزيف من الاحسن ليك ولينا ان الظرف ده يبقى سر بينا .. واحنا من ناحيتنا مكتمين على الخبر لان الجماعة لو عرفوا بالموضوع .. يبقى عليه العوض فينا
فريد : معادنا بعد بكرة .. سلام
جوزيف : مش ممكن انا اكيد بحلم ( تدخل كارن )
كارن : دا مش حلم دا كابوس كابوس ومش عايز يمشى ... جوزيف لازم نلاقى الظرف والا كلنا هنضيع
جوزيف : كده مفيش قدامنا غير رامى ..
كارن : مش يمكن يكون هانى وعامل التمثلية دى علشان منشكش فيه
جوزيف : الكلام ده لو جه لوحده وحكى اللى قال عليه .. وكمان موضوع المراقبة اللى هتيجى كمان يومين بتاكد الكلام
كارن : بس اصل رامى
جوزيف : ( يقاطعها ) استنى انت فاكرة ليلتها لما النور قطع ..
كارن : ايوه .. هو اول واحد قال يالا بينا نمشى
جوزيف : وهو ماشى فاكرة ايه اللى حصل ؟
كارن : قصدك لما اتبخط فى الترابيزة
14
جوزيف : مظبوط .. الباب الناحية دى ايه اللى يخليه يروح ناحية الترابيزة
كارن : انا شكيت فى كده بس
جوزيف : بس ايه ؟ مفيش غيره
كارن : بس ايه اللى هيخليه يسرق الظرف ؟
جوزيف : رامى ساب الشركة من حوالى شهرين وبعدها خسر اللى وراه واللى قدامه فحكاية البورصة اللى دخل فيها دى .. ايه اللى هيمنعه انه يسرق الظرف .. ولما فتحه وعرف اللى فيه اتصل بفريد وطلب منه الفلوس
كارن : معقول يكون رامى
جوزيف : ومش معقول ليه .. ماهو ماكنش فى حد غيره هو وهانى وهانى طلع برئ .. يبقى مفيش غيره
كارن : يمكن يوستينا
جوزيف : ايه ؟ يوستينا لالا انا عارف يوستينا كويس دى عمرها ما عملت حاجة زي دى ابدا
كارن : لكل شئ بداية
جوزيف : قصدك ايه ؟
كارن : قصدى انها بتمر بنفس ظروف رامى جوزها .. ممكن تكون اخدت الظرف ولما فتحته
جوزيف : ( يقاطعها ) لالا يوستينا متقدرش تعمل كل ده .. لكن رامى ممكن يخطط ويتصل ويهدد وياخد فلوس
كارن : انا خلاص مش قادرة تعبت .. تعبت
جوزيف : ان شاء الله ربنا هيحلها .. بقولك ايه ادخلى انت نامى وبكرة نكمل كلامنا
كارن : وانت ؟
جوزيف : انا هقعد شوية ( تخرج ) . يارب انت عارف انى مليش غيرك .. يارب انا متاكد انك لما بتسمح بتجربة بتدى معاها النعمة اللى تخلينا نقدر نستحمل .. ساعدنى يا رب .. انا واثق انك مش ممكن تسيبنى ولا تتخلى عنى .. يارب انت وعدت وقلت ادعونى فى وقت الضيق انقذك فتمجدنى .. وانا يارب بتمسك بوعدك ده وبقول ساعدنى
( يدخل رجال ثم يقومون بربط جوزيف )
رجل 1 : ازيك
جوزيف : انتوا مين ؟
رجل 2 : احنا سفراء عزرائيل .. الظرف بتاع فريد فين ؟
جوزيف : اه انتوا تبع فريد ؟
رجل 1 : الله يرحمه .. لا يا حبيبى .. فريد هو اللى تبعنا
رجل 2 : انت طبعا مش محتاج اننا نقولك احنا مين .. احنا اللى اعلى من فريد .. مفهوم
جوزيف : انا لواعرف طريق الظرف كنت اديته لفريد من زمان .. انا بدور عليه وقربت اوصل للاخده
رجل 1 : الفلوس جاهزة .. الظرف فين ؟
جوزيف : صدقونى الظرف مش معايا دلوقتى
رجل 2 : معلومة صغيرة .. احنا صبرنا قليل جدا
رجل 1 : انت مش طلبت من فريد مليون دولار .. اهم
جوزيف : انا مطلبتش حاجة .. الظرف مش معايا ( يضربونه )
رجل 1 : الظرف هيطلع يعنى هيطلع
جوزيف : مش معايا صدقونى
رجل 2 : هاتو البت دى
مارينا : ماما الحقينى
كارن : لا بنتى بنتى ( يضربها احدهم من الخلف فيغما عليها )
جوزيف : ارجوك بنتى لا
رجل 1 : خلصنا الظرف فين ؟
جوزيف : معرفش صدقونى معرفش
رجل 2 : مش عارف ليه يا اخى مش قادر اصدقك ( يصوب عليها المسدس ) قدامك 5 ثوانى
جوزيف : ابوس ايديكم بنتى لا
رجل 2 : 1
مارينا : بابا الحقنى
رجل 2 : 2
جوزيف : ارجوك ادونى فرصة هجيب لكم الظرف من اللى اخده
15
رجل 2 : 3
مارينا : بابا .. الحقنى يا بابا
رجل 2 : 4
جوزيف : لا بنتى لا لا
رجل 2 : 5 ( يطلق النار )
جوزيف : مارينا
مارينا : بابا بابا ( يدخل فريد )
فريد : المرة اللى جاية هيكون المسدس حقيقى
جوزيف : مارينا .. مارينا .. فريد بيه
فريد : ايوه لسه عايش ... دول رجالتنا .. دا من حسن حظك .. لان الجماعة ميعرفوش الهزار
جوزيف : ارجوك يا فريد بيه ادينى فرصة لحد بكرة بس وانا هجيب لك الظرف
فريد : عموما دى قرصت ودن .. يالله يا رجالة ( إظــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلام )
( يدق الباب ويدخل رامى )