اللعبة الجزء الآخير

جوزيف : تعال يا رامى
رامى : ايه يا جوزيف فى ايه ؟
جوزيف : رامى . فاكر عزومة فريد بيه
رامى : ايوه طبعا .. ليه؟
جوزيف : فريد بيه قبل ما يمشى ساب ظرف هنا .. فاكر
رامى : ايوه .. ما تفهمنى فى ايه ؟
جوزيف : الظرف اختفى يوم ما كنتوا هنا
رامى : وبعدين ؟
جوزيف : اللى خد الظرف كان فاكران فيه فلوس بس الظرف مطلعش فيه فلوس .. الظرف طلع فيه ورق يودى فريد بيه فى داهية .. طبعا انت مش محتاج اقولك
رامى : انت بتقول ايه .. انا مش فاهم حاجة
جوزيف : اللى كانوا موجودين .. هانى وانت ويوستينا .. هانى رفض ملايين اتعرضت عليه فى موضوع تانى يعنى لو كان هو اللى سرق الظرف كان قبل الفلوس اللى اتعرضت عليه
رامى : انت تقصد ايه ؟
جوزيف : انت ايه اللى خلاك تيجى ناحية الترابيزة وانت خارج ؟
رامى : كنت باخد مفاتيحى من عليها فتخبط فيها
جوزيف : مفاتيحك و الظرف ؟
رامى : انت اتجننت ولا ايه ؟
جوزيف : رامى الناس دى فاكرة انى انا اللى خدت الظرف .. حولو حياتى جحيم بسبب الظرف ده .. ولو ماخدوهوش هيموتونا كلنا .. دول رموا ميه علي كارن وقالوا المرة اللى جاية هتكون ميه نار .. وكانوا هيموتوا مارينا .. ادينى الظرف ارجوك
رامى : ظرف ايه انا معرفش حاجة عن الظرف ده ..
جوزيف : ماهو مفيش غيرك .. انت اللى اخدته
رامى : انا صحيح من غير شغل وخسرت فلوسى بس مش ممكن توصل لدرجة انى اسرق
جوزيف : يا رامى اوعى تفتكر انك بعد ما تديهم الظرف وتاخد الفلوس هيسبوك ..
رامى : انت مش عايز تصدقنى ليه ؟
جوزيف : لان مفيش غيرك
رامى : جوزيف انا عمرى ما فكرت امد ايدى لحاجة غيرى
جوزيف : اللعبة انتهت يا رامى بس خد بالك لو مصارحتنيش ممكن كلنا نموت
رامى : لعبة ايه .. انا معرفش حاجة عن الظرف ده
جوزيف : امال مين اللى خده .. مفيش غيرك ممكن ياخد الظرف ويطلب فلوس ويهدد فريد .. بس كل ده على حسابى انا
رامى : عموما انا مش هارد عليك لانى مقدر الظروف اللى حكيتها .. بس عايزك تتاكد ان الظرف مش معايا .. ويوم ما الظرف يطلع انا مسامحك .. انا هسيبك وهعدى عليك بليل تكون هديت
جوزيف : امال مع مين .. يارب يارب ارحمنى يار ب
16
( يدق الباب ويدخل فريد وسمير ومعهم مايكل )
جوزيف : ايه ده فى ايه ؟
فريد : انت تعرف البيه ده
جوزيف : ايوه اعرفه ماله فى ايه ؟
مايكل : انا مليش دعوة .. انا مليش دعوة
سمير : لعبة جميلة بس للاسف متلعبيتش صح للاخر
جوزيف : لعبة ايه ؟
فريد : من يوم ما اللى خد الظرف ابتدى يتصل بينا .. وطبعا كان بيتصل من كباين فى الشارع
سمير : كل مرة من كابينة مختلفة .. حطينا احتمال انه ممكن بيغلط ويتكلم من كابينة مرتين
فريد : علشان كده كنت حاطط على كل كابينة استعملها.. راجل من عندى .. لحد ما الاستاذ استخدم كابينة من اللى اتكلم فيهم قبل كده ورجالتنا مسكوه
جوزيف : مايكل هو اللى كان بيكلمكوم
مايكل : انا مليش دعوة انا مجرد مرسال
جوزيف : مرسال لمين انطق
فريد : لا دى مفاجاءة .. ومفاجاءة ماكنتش ممكن تخطر على بالنا ابدا
جوزيف : مين ؟
سمير : دلوقتى تعرف كل حاجة
جوزيف : انطق يا مايكل .. مين اللى اخد الظرف
مايكل : سامحنى يا جوزيف . . سامحنى .. بس صدقنى مكناش فاكرين الموضوع هيوصل لكده
جوزيف : انطق يا مايكل مين اللى خد الظرف .. انت مكنتش موجود ساعتها
مايكل : انا مكنتش موجود لكن اللى خد الظرف كان موجود
جوزيف : مين رامى ؟
مايكل : لا
جوزيف : هانى
مايكل : لا
جوزيف : امال مين ؟ انطق
مايكل : اللى خد الظرف ..
كارن : انا اللى اخدت الظرف يا جوزيف
جوزيف : انت مش معقول مش ممكن
فريد : لا معقول المدام هى اللى اخدت الظرف .. بس للاسف وقعت هى واخوها فى اخر لحظة
جوزيف : كارن ..لالالا
سمير : الظرف فين يا مدام ولا تحبى نخليكى تقرى بطريقتنا
كارن : محدش فيكم هيقدر يمس شعرى مننا
فريد : ومالك بتقوليها بثقة قوى كده
كارن : انا عارفة انا بقول ايه
سمير : ويا ترى ايه اللى هيمنعنا
كارن : هتدونى الفلوس وتاخدوا الظرف وكل واحد يروح لحاله
فريد : يا سلام بالبساطة دى
كارن : ايوه .. وعلشان منكترش فى الكلام .. انا عارفة كويس انكم بعد ماتخدوا الظرف هتموتونا كلنا .. علشان كده .. فى نسخة تانية موجودة عند شخص ما .. لو مستلمش منى تليفون كل ساعتين .. هيسلم الورق
فريد : برافو خطة هايلة .. بس احب اقولك اننا ممكن نخليكى تتصلى بالشخص ده وطمنيه .. او نخليكى تجيبى منه النسخة اللى عنده .. بطريقتنا
كارن : ممكن اتصل باى حد غيره .. وممكن يكون فى نسخ تانية
سمير : وهتفضلى بقى طول عمرك تتصلى بيه كل ساعتين
كارن : طبعا لا ... لانى بعد ماخد الفلوس هطير على بره بكرة الصبح .. وعايزة اطمنكم .. النسخ اللى عندى طول ماحنا حلوين مع بعض.. مش ممكن جنس مخلوق ممكن يوصلها .. اما لو حاولتوا تضيقونى .. مش هسلم الورق للبوليس ..لا هنشره فى كل الجرايد .. ادى اللعبة وادى قوانينها .. الفلوس بقى علشان منضيعش وقت بعض
17
فريد : سمير اديها الفلوس
كارن : وادى الظرف بتاعكم ( ياخذون الظرف ويخرجون ) مايكل روح انت دلوقت
مايكل : ونصيبى ؟
كارن : بعدين مش دلوقت .. روح
مايكل : لا انا اخد حقى دلوقت مش يمكن تسافرى وتسبينى
كارن : انا بقولك روح دلوقت وهعدى عليكم قبل ما اسافر
مايكل : بس
كارن : مش عايزة كلام تانى
مايكل : امرك
جوزيف : مش ممكن .. لالالا .. انا اكيد بحلم بحلم ( يضرب نفسه ليفيق )
كارن : كفاية.. انت مبتحلمش
جوزيف : مبحلمش يعنى انت فعلا اللى اخدتى الظرف وخططتى ودبرتى ونفذتى
كارن : ايوه انا .. وكسبت
جوزيف : كسبتى .. كسبتى ايه ؟
كارن : كسبت مليون دولار ..
جوزيف : هو ده اللى كسبتيه
كارن : جوزيف احنا ( يضربها بالقـلم )
جوزيف : احنا ايه ؟ احنا ايه ؟ .. دمرتى حياتنا وكنا هنموت بسببك .. كانوا هيقتلوا بنتك
كارن : انا مكنتش عافة ان كل ده هيحصل
جوزيف : امال كنت فاكرة ايه ؟ .. ليه ايه اللى ناقصك علشان تبصى للفلوس دى .. احنا عمرنا مااحتاجنا .. من ساعة متجوزنا واحنا مسلمين حياتنا فى ايد ربنا وهو اللى كان بيعولنا .. كن بنحس بسعادة كبيرة لما نتزنق ونلاقى ربنا يحلها بطرق عجيبة .. دايما رامين حمولنا عليه ومفيش مرة نسينا.. كل مرة بنقول فيها يارب بنلاقيه معانا
كارن : بس انا تعبت من العيشة دى .. فيها ايه لما نكون اصحاب ملايين
جوزيف : بالطريقة دى
كارن : مش مهم الطريقة المهم النتيجة .. تعال نسافر ونعيش حياتنا
جوزيف : وتقبلى ازاى اننا نعيش بفلوس حرام ..
كارن : الحرام اننا نندفن بالحيا وغيرنا يعيش
جوزيف : ومين قالك انك بكده هتعيشى .
كارن : لا هعيش واتمتع واعمل كل اللى نفسى فيه .. واجيب كل اللى انا عايزاه
جوزيف : للاسف مش هتلحقى
كارن : يعنى ايه ؟
جوزيف : الفلوس دى لازم تتسلم للبوليس
كارن : لا مش ممكن بعد ما عملت كل ده جاى تقولى تسلمها .. مش ممكن
جوزيف : الفلوس دى متقعدش فى بيتى ابدا
كارن : لا الفلوس دى انا ضحيت بحاجات كتير علشانها ومش هسمح لاي حد انه ياخدها منى ..
جوزيف : ( يحاول اخد الفلوس منها ) سيبى .. سيبى الفلوس
كارن : لا محدش هياخدها .. دى بتاعتى .. دى ملكى انا ( تبدا فى الضحك الهستيرى ) دى ملكى انا مش ممكن اسيب اى حد ياخدها منى .. انا لازم اتمتع بيها ( تدخل مارينا )
كارن : الفلوس دى بتاعتى .. هجيب كل اللى نفسيى فيه
مارينا : ماما ... ردى عليا يا ماما
كارن : كل اللى اتحرمت منه هجيبه .. هعيش هعيش
مارينا : ماما انت بتعملى ايه ؟ ردى عليا
كارن : هلف العالم هشوف الدنيا.. خلاص هكون من الاغنيا
جوزيف : كارن .. كارن
كارن : اى حاجة هشوفها هشتريها ( تضحك الى الجنون .. عندها ياخد جوزيف مارينا فى حضنه وهو ينظر الى كارن وهى تضحك الى ان تجن )